Bloedwraak

 

Van de hand van Marcella Kleine las ik al meerdere boeken en er staan dan ook een aantal van haar thrillers in mijn boekenkast, waaronder haar non-fictie boek ‘drie jaar cel en tbs’.

‘Bloedwraak’ is haar eerste boek dat door de Crime Compagnie is uitgegeven. De omslag van het boek trekt de aandacht en de beschrijving van het boek maakten me erg nieuwsgierig.

Weddingplanner Natalia ontvangt in haar huis in Italië een onheilsbericht: haar zusje Tara is dood. Ze pakt haar koffers en vliegt naar Nederland waar ze in een web van mysteries terechtkomt. Waarom was Tara in een kliniek opgenomen en wat verzwijgt haar moeder Hellen? Wie is die geheimzinnige man bij het graf van Tara? Natalia vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit. Zij weet niet dat Hellen al jaren gebukt gaat onder een geheim rond haar vroegere Ierse minnaar Rory. Een geheim dat Tara het leven heeft gekost en nu ook het leven van Natalia en Hellen in gevaar brengt.

 

Eenmaal de proloog gelezen en gestart in het eerste hoofdstuk, wilde ik alleen maar doorlezen. De hoofdstukken zijn niet erg lang en zijn wisselend vanuit Natalia in het heden en vanuit haar moeder, Hellen, uit het verleden geschreven. Als lezer wil je steeds van het heden naar verleden, omdat je in het verleden van Hellen lezend erg nieuwsgierig wordt gemaakt hoe het in het verleden verder gaat.

Natalia verlaat Italië op stel en sprong als ze het nieuws over haar zus Tara krijgt. Tussen Natalia en haar partner Lorenzo zit het op dat moment niet echt goed. Ze gaat naar haar moeder, waarmee haar relatie niet echt hecht is.

Bij haar moeder Hellen aangekomen, ontmoet ze een andere moeder dan ze een poos terug voor het laatst heeft gezien. De omstandigheden rond het overlijden van Tara vindt Natalia op zijn minst verontrustend zijn en ze gaat dan ook op onderzoek uit. Het lijkt erop dat haar onderzoek niet wordt gewaardeerd. Ondertussen wordt je als lezer meer en meer meegenomen in het verleden van Hellen, dat ongewoon blijkt te zijn geweest.

Er wordt Natalia langzaamaan steeds meer duidelijk over het verleden van haar moeder en het verlies van Tara doet haar nadenken over haar eigen leven.

Al met al een heerlijk boek, waarbij ik op het verkeerde been werd gezet en waarin de onderhuidse spanning goed wordt opgebouwd. In het verhaal zit naast de spanning, ook liefde. Liefde voor familie maar ook een liefde die verblindt.

Een boek dat van de eerste tot de laatste pagina boeit.

Onder het oppervlak bevinden zich de grootste geheimen......

 

De nieuwste thriller van Linda Jansma, Onderstroom, ontving ik als e-book van de Crime Compagnie, waarvoor veel dank!

Het boek ziet er mooi uit, met op de omslag een mooie foto van een meisje in het water, met als ondertitel “Onder het oppervlak bevinden zich de grootste geheimen”. De omslag maakte al dat ik nieuwsgierig werd. Mijn ervaring is dat de boeken van Linda Jansma lezen als een trein, dus ik had veel zin om in het boek te beginnen.

 

Waarover gaat het boek:

Door de dood van haar dochter Insa is Hesters leven vrijwel volledig verwoest, haar huwelijk gestrand en haar zeilschool in financiële moeilijkheden geraakt. Als na twee jaar alle cursussen eindelijk weer zijn volgeboekt komt Timo, een goede vriend van Insa, terug voor zeillessen. En hij is niet alleen, ook Timo’s vader is meegekomen en het is duidelijk dat hij een oogje op Hester heeft.

Dan wordt er in de buurt een meisje vermoord en een tweede zwaar verwond en begint Hester te vermoeden dat Insa’s moordenaar is teruggekeerd. Of nooit is weggeweest…

 

Als je de proloog hebt gelezen wil je verder lezen!

De hoofdstukken beginnen allemaal met gedachten van Hester over Insa. Steeds zijn er kleine stukje die haar dochter beschrijven in gebeurtenissen, hierdoor en het verhaal vorm je je als lezer een beeld van Insa. Van vrolijke kleuter tot weerbarstige puber.

Hester haar karakter wordt goed beschreven; over haar verdriet om Insa maar ook over hoe ze verder moet in het leven met haar twee andere kinderen en misschien een nieuwe liefde, waar ze voorzichtig voor open lijkt te staan.

De andere personages, als haar kinderen en medewerkers worden goed neergezet. Timo met als zijn onzekerheden en herinneringen aan Insa komt goed naar voren.

Als er een dood meisje wordt gevonden, dat een link lijkt te hebben met de zeilschool van Hester, beginnen er verdachten in beeld te komen. Als er dan nog een meisje zwaargewond wordt aangetroffen wordt er twijfel gezaaid bij de karakters in het boek maar ook bij de lezer. Ik werd op het verkeerde been gezet. De plot was voor mij (en ik denk voor alle lezers wel) een verrassing en onverwacht.

Erg mooi vond ik toch ook de gedachten van Hester aan Insa en de inzichten die ze vervolgens in het boek krijgt. Wat een leuke bijkomstigheid is, is dat het verhaal zich in de mooie waterrijke provincie Friesland afspeelt.

 

Het meisje met de halve ster

 

De boeken Zondagskind en Zondagsleven van Judith Visser vond ik erg mooi en las ik met bewondering voor de schrijfster, die zich zo kwetsbaar opstelde met het schrijven van deze boeken. Het meisje met de halve ster is een heel ander soort boek, maar ik was erg nieuwsgierig. De Tweede Wereldoorlog en de Holocaust hebben mijn interesse en de combinatie met het verhaal van de wolf sprak me erg aan.

Judith Visser wilde al een aantal jaren een boek over de tweede Wereldoorlog schrijven. Het idee voor het boek had al in verschillende vormen in haar hoofd rondgezweefd. Toen ze las over de vernietiging van Diergaarde Blijdorp in de oorlog kreeg ze het idee om een roman te schrijven over mens en dier in die vreselijke periode. Hoewel in Blijdorp geen wolven waren, kregen de wolf een hoofdrol in haar boek vanwege haar liefde voor dat dier.

Het is mei 1940 en Rotterdam staat in brand. De half-Joodse Debra overleeft het verwoestende bombardement, maar ontdekt al snel dat het gevaar voor haar en haar familie alleen maar toeneemt. Wanneer anti-Joodse maatregelen elkaar in rap tempo opvolgen en dierbaren beginnen te verdwijnen, ziet ze nog maar één uitweg…

Niet ver bij Debra vandaan wordt ook de Rotterdamse Diergaarde getroffen door bommen. Te midden van alle chaos en ravage slaan verschillende dieren op de vlucht. Een van hen is een jonge wolf. Wat volgt zijn twee opgejaagde zielen die elkaar vinden in het diepst van hun wanhoop. Kunnen zij samen overeind blijven?

Het meisje met de halve ster is een rijke en prachtig geschreven roman over onvoorwaardelijke vriendschap in een van de donkerste periodes van de geschiedenis.

Af en toe las ik het boek bijna ademloos. De beschrijving van het bombardement van Rotterdam maakte me stil. Judith Visser beschrijft dat op een manier waarop het is of je meeloopt door de stad. De personages en de sfeer zijn goed uitgewerkt. In het gezin voel je de spanning van het niet weten wanneer en wat er met hen gaat gebeuren. In eerste instantie lijkt er niet zoveel voor hen te veranderen, maar sluipenderwijs voert de bezetter steeds meer restricties in voor Joden. Voor de half Joodse Debra heeft de oorlog steeds meer gevolgen. De hoofdstukken zijn afwisselend vanuit Debra en Chaver, de wolf, beschreven. Bijzonder zoals beschreven is wat de wolf meemaakt en voelt. De personage Saul heeft, net als de andere personages veel indruk op me gemaakt. Zo bijzonder om in het verhaal de band tussen mens en dier te voelen. Steeds wilde ik verder lezen om te weten hoe het een ieder zou vergaan, maar soms voelde het ook beklemmend wat zij mee moesten maken.

Het verhaal van de Holocaust moet verteld blijven, vooral in de tijd waarin we nu leven. Toch geeft het boek ook een gevoel van hoop en vooral van liefde en houvast.

In één woord prachtig!

 Als je het goed wilt doen en het anders loopt          

Wanneer kunstschilder Eva Romeijn op een avond thuiskomt, blijkt zich daar een jonge vrouw schuil te houden. Amelie vertelt dat ze bang is, omdat ze wordt gevolgd. Mag ze een poosje bij Eva blijven?

Iedereen in Vorden kent Amelie Verhaegen, dochter van de directeur van een miljoenenbedrijf in huishoudelijke artikelen. Op haar negende is ze ontvoerd, na betaling van losgeld kwam ze heelhuids thuis. Maar het gezin lag vervolgens in puin: haar vader verdween, haar moeder stierf, en Amelie leed onder het trauma, waarvoor ze nog af en toe wordt behandeld in psychiatrische inrichting Groot Graffel.

Als daar een verpleegster dood wordt aangetroffen, lijkt dat een tragisch ongeluk te zijn. Maar na een tweede dode in het pittoreske dorp, moet Eva wel gaan twijfelen aan de intenties van haar innemende, nieuwe huisgenootje

Na het overlijden van haar vriendin Annemarie probeert Eva de draad van het leven weer op te pakken, maar dat valt haar zwaar. Ze lijkt de inspiratie voor het schilderen kwijt te zijn. Wel bestiert ze samen met Winand, de man van Annemarie, galerie  ‘De verwondering’.

Ook Winand is nog zoekende naar invulling van zijn leven. Hij en Eva steunen elkaar zo veel mogelijk, maar Eva weet niet zo goed wat haar gevoelens voor Winand zijn. En dan is er ook nog Marnix, haar ‘friend with benefits’.

Als Eva op een avond Amelie in haar huis aantreft, lijkt haar leven een wending te nemen. Ze krijgt het gevoel dat ze voor Amelie moet zorgen. Het meisje heeft een roerige jeugd gehad en verblijft in de instelling Groot Graffel tot ze bij Eva opduikt. Aan Eva vertelt Amelie dat ze vermoed dat iemand haar in de gaten houdt. Dan komt er nieuws, dat een medewerker van Groot Gaffelaar dood is aangetroffen. Eva is niet de enige die zich afvraagt of Amelie daar iets meer van af weet. Wanneer er dan nog een dode vrouw wordt aangetroffen en er onverklaarbare dingen gebeuren, begint Eva te twijfelen aan verhalen die de ronde doen.

Het verhaal begint met de proloog die direct al nieuwsgierig maakt, maar ook tegelijkertijd niets van het verhaal weggeeft. Voor mij was lang onduidelijk hoe het nu zat.

Het karakter van Amelie wordt goed weergegeven. Amelie denkt – en wil ook graag - dat haar vader nog leeft. Ze voelt zich alleen en vindt bij Eva een warme plek.

Tijdens het lezen zit je als het ware in het verhaal, omdat de personages door de beschrijvingen tot leven komen. Het verhaal is filmisch geschreven en er zou zomaar een serie rondom Eva kunnen worden gemaakt.

Een erg fijn verhaal dus, waarin je mee gaat in het leven van Eva, de achtergrond van Amelie wordt ontrafeld en je als lezer dan ook nog wilt weten hoe het verhaal in elkaar zit. Er gebeuren dingen, waarbij ik dacht hoe kan dat, want ik dacht net dat …..  Dat dus, ik dacht te weten hoe het in elkaar zat en dan blijkt het niet zo te zijn.

Het is gelukt, ook deel 3 in de serie rondom Eva boeit van het begin tot het einde. En dan is er ook nog de epiloog, die me ontroerde.

Afgeschreven.

 

Vandaag verscheen Afgeschreven, de alweer 6^de thriller van Angelique Haak. Met Het verkeerde meisje won ze dit jaar de prijs voor Beste Vrouwenthriller bij Vrouwenthrillers.nl.  Hiermee werd de lat voor het nieuwe boek hoog gelegd.

Ik was dan ook erg nieuwsgierig naar deze nieuwe thriller. Van de Crime Compagnie ontving ik het e-book om het boek vooruit te lezen; waarvoor hartelijk dank.

En …..Afgeschreven voldeed aan de hoge verwachtingen!

De populaire Maasstadmoorden-reeks van thrillerschrijfster Sasja Winters is in de vergetelheid geraakt, net als zijzelf. Nadat Sasja een aantal jaren eerder in opspraak kwam door een incident met haar uitgever, brak ze met de schrijfwereld en alles wat daarmee samenhing. Maar dan klopt de politie op haar deur. Er is een jonge vrouw vermoord en de manier waarop is Sasja maar al te bekend. De moordenaar heeft een boodschap voor haar: Voltooi de serie, of er zullen meer slachtoffers vallen!

Hoewel Sasja gestopt is met het schrijven van boeken en haar persoon in de vergetelheid geraakt, zijn er nog fans van haar thrillers die blijven vragen om een laatste deel van haar Maasstadmoorden-reeks. Maar zelf ziet zij daar niet veel heil in. Na een moeilijke periode – een scheiding waarbij een jongere versie haar rol innam – krijgt ze langzamerhand haar leven weer op de rit. Ze krijgt een wel erg leuke buurman en de zon gaat weer schijnen in haar leven. Tot er een moord plaats vindt die een verwijzing naar haar boeken lijkt te zijn. Het lijkt de start te zijn van een lange serie vreemde gebeurtenissen. De persoon die de moorden pleegt gaat zo geraffineerd te werk, dat Sasja begint te twijfelen aan zichzelf en ook de politie lijkt haar niet te geloven. Zelf gaat ze ook op zoek naar een verdachte en dat brengt haar vertrouwen in de mensen in haar omgeving aan het wankelen.

De spanning wordt langzaam opgebouwd en je gaat met de politie en Sasja mee denken over wie de dader kan zijn. Het duurde lang voordat ik een idee kreeg in welke hoek ik de dader moest zoeken.

In haar eerdere boeken, waaronder Nooit meer alleen en Het verkeerde meisje, liet Angelique Haak al zien dat zij een schrijfstijl heeft die mij aanspreekt. Ze schrijft beeldend en dat brengt de personen tot leven. Het boek leest gemakkelijk en boeit vanaf de eerste pagina. Eigenlijk wil je gewoon alleen maar doorlezen tot de ontknoping.

 

Conclusie is dan ook, dat ook dit boek van Angelique Haak een aanrader is!

Traag naar de hemel - een liefdevol verhaal

 

'De beestjes zijn terug. Deze keer ga ik er niet meer van genezen.' In het voorjaar van 2021 kreeg Evi Hanssen van haar mama te horen dat haar borstkanker was uitgezaaid. Op 14 maart 2023 zou Arlette sterven. Maar dat wisten ze toen nog niet. Terwijl Arlette steeds zieker werd, blikten moeder en dochter samen terug, beleefden ze ontelbare mooie momenten en namen ze intens afscheid. Arlette leefde nog 22 maanden volop tot ze koos voor een zachte dood en traag naar de hemel ging. Nu ze er niet meer is, probeert Evi te rouwen in een leven zonder moeder.

Traag naar de hemel, een boektitel waarbij je denkt aan een verdrietig boek. Het is enorm verdrietig als je te horen krijgt dat je moeder niet meer te genezen is en zal sterven. Bijzonder aan het boek - waarin het verhaal van zowel Evi als haar moeder Arlette zijn verweven - is dat ik grote delen ook met een glimlach om mijn mond las. Evi Hanssen schrijft vol liefde over haar moeder en op haar beurt vertelt Arlette over haar leven wat nu bijna ten einde komt. Heel mooi vond ik het dat Arlette haar verhaal insprak op de telefoon zodat Evi dit later kon verwerken in haar boek. (Ik zou willen dat ik mijn moeder dit had laten doen).

Het taalgebruik vind ik bijzonder mooi, bijna zacht. Zoals wanneer er wordt beschreven dat Arlette niet bang is voor de dood, maar dat ze, - nu die dood dichterbij komt - wel heimwee naar de toekomst heeft. Ze is verdrietig om alles wat ze niet meer kan meemaken. ‘Want verdomme ik leef toch heel graag ‘, zegt ze dan.

Mooi zoals Evi het nadere einde van Arlettes leven beschrijft: Je zou kunnen zeggen dat mijn moeder de laatste weken en dagen achteruitging, zowel fysiek als mentaal. Maar misschien ging ze net vooruit, elke dag een trapje hoger naar de hemel. Het is maar hoe je de dood bekijkt.

Twee jaar geleden overleed mijn moeder binnen vier weken na de diagnose van ongeneeslijk ziek zijn. Natuurlijk mis ik haar enorm en heb er ook nog steeds verdriet van, maar in Evi haar boek vind ik een soort herkenning. Mijn moeder nam ook zelf de regie. Hoewel de dood haar overrompelde waren er in haar laatste levensfase veel liefde, nuchterheid en realiteit.

Evi Hanssen heeft een prachtig boek geschreven, wat ik zeker aanraad om te gaan lezen, omdat het ook troost geeft en kan helpen als je zelf rouwt.

 

De lijst waar je niet op wilt staan

 

Na het schrijven van een aantal ‘ik-vertrek thrillers’ is Marelle Boersma met haar nieuwe thriller een heel andere weg ingeslagen. Van de Crime Compagnie ontving ik een recensie exemplaar. Waarvoor hartelijk dank!

Waarover gaat De Lijst?

Erin werkt als archeologe in Naturalis in Leiden. Ze vindt niets fijner dan aan de hand van oude botten de geschiedenis te laten herleven. Het leven lijkt haar toe te lachen, helemaal nu ze zich net verloofd heeft.

Charlotte is patissier in Orleans. Taarten zijn haar passie en ze heeft het ambacht van banketbakker zo onder de knie dat ze mag meedoen aan de belangrijkste wedstrijd op haar vakgebied.

In Milaan tekent Max de mooiste jurk uit zijn werkend leven als modeontwerper. Hij hoopt dat deze jurk het spektakelstuk zal zijn op de catwalk bij de komende fashionweek en dat de hele modewereld naar adem zal happen.

Dan wordt Erins geluk ruw verstoord door de plotselinge dood van haar adoptiemoeder. Haar moeder heeft niet de kans gekregen Erin te vertellen over De lijst. De lijst die Erin, Charlotte en Max ongewild dichter bij elkaar brengt en waarvan de gevolgen dodelijk zullen zijn...

Het verhaal start in 2023 en springt dan terug in de tijd naar het jaar 1993. De drie hoofdpersonages Erin, Charlotte en Max worden geïntroduceerd. De drie wonen respectievelijk is Nederland, Frankrijk en Italië en hebben, zonder het van elkaar te weten een gemeenschappelijke link naar het verleden. Het verhaal wordt wisselend vanuit hen drieën verteld, maar voor het overgrote deel door Erin.

Erin leidt een op het oog rustig leven, tot plots haar moeder overlijdt onder omstandigheden die Erin verontrusten. Dan komt Erin tegen die haar moeder voor haar geheim heeft gehouden. Ondertussen vindt er in de levens van Max als Charlotte ook iets plaats wat hun levens op de kop zet. Het lijkt erop dat hun namen op een lijst staan. Maar wat voor lijst en waarom?

Wat volgt is een zoektocht naar antwoorden, die hen naar Ierland leidt. Daar stuit Erin op verontrustende verhalen die in nevelen lijken te zijn gehuld.

Het verhaal is vlot geschreven in korte hoofdstukken, waardoor je blijft doorlezen. Het verhaal heeft een zekere spanning en de ontknoping had ik niet direct verwacht. Het is een fictief verhaal, geschreven rondom een waar gebeurde schokkende geschiedenis, die voor verbijstering zorgde toen deze openbaar werd. De combinatie van waargebeurd en fictie, wringt nu en dan een beetje voor mijn gevoel.

Al met al een boek wat mij bij blijft, juist door de schokkende geschiedenis die als rode draad door het verhaal loopt.